“ความรู้สึกของข้าพเจ้าต่อสถาบันแม่โจ้”

โดย นายอนันต์ โกเมศ

ข้าพเจ้าคิดว่ามีคนจํานวนไม่น้อยที่รู้จักและคุ้นเคยกับคําว่า “แม่โจ้” ซึ่งเป็นสถาบันการศึกษาทางการเกษตรที่เก่าแก่สถาบันหนึ่งของประเทศไทย ที่ได้ผลิตนักศึกษาหรือบุคคลากรด้านเกษตรออกไปประกอบอาชีพในสถาบันต่าง ๆ รวมทั้งในภาคเอกชนด้วยเป็นจํานวนมาก ข้าพเจ้าก็เป็นบุคคลหนึ่งที่ได้ผ่านการศึกษาจากสถาบันนี้ ซึ่งในขณะนั้น “แม่โจ้” มีฐานะเป็น โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ มีหลักสูตร 2 ปี เมื่อสําเร็จแล้วบางท่านก็ออกไปประกอบอาชีพรับราชการตามกรมต่าง ๆ และประกอบอาชีพส่วนตัวก็มีมาก และที่เข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ก็มีเป็นบางส่วน และมีส่วนน้อยที่ได้เข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยอื่น เช่น มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ถึงแม้ว่าจะแยกย้ายกันไปหลังจากสําเร็จการศึกษาแล้วก็ตาม แต่ความผูกพันต่อสถาบันแม่โจ้ ต่อเพื่อนร่วมชั้นและร่วมสถาบันยังคงมีอยู่อย่างแน่นแฟ้นและมิได้เลือนลางไปจากจิตใจของทุกคน

ถ้าจะพูดถึงสปิริตแล้วลูกแม่โจ้ทุกคนมีสปิริตสูง พร้อมที่จะสละทั้ง   กําลังใจ กําลังกาย และกําลังทรัพย์ เพื่อจรรโลงสถาบันและเพื่อนร่วมสถาบันเมื่อคราวจําเป็น ซึ่งจะหาสถาบันอื่นมาเปรียบเทียบได้ยาก ข้าพเจ้ากล้ากล่าวเช่นนี้ได้ก็เพราะว่า ข้าพเจ้าได้ผ่านสถาบันการศึกษามาหลายแห่ง แต่ไม่มีสถาบันใดที่ข้าพเจ้าจะมีจิตใจผูกพันแนบแน่นเหมือน “แม่โจ้” ทั้งนี้อาจจะเนื่องจากการศึกษาที่แม่โจ้ในสมัยนั้นเป็นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้พักอยู่ร่วมกัน ปฏิบัติงานด้วยความลําบากและศึกษาร่วมกัน และต่อสู้กับความเจ็บไข้ได้ป่วยร่วมกัน ทุกคนอดทน หนักเอาเบาสู้ สมบุกสมบัน ไม่อ่อนแอทั้งกายและใจ รู้จักกันทั่วถึง จึงไม่เป็นที่แปลกใจเลยที่ลูกแม่โจ้ทุกคนต่างมีความผูกพันซึ่งกันและกันไม่ว่าจะแยกย้ายกันไปอยู่ที่ใดไปเล็กหรือไปใหญ่ที่ไหน เมื่อได้ยินคําว่า “แม่โจ้” ความรู้สึกเก่าก่อนก็กลับมาสู่จิตใจ รวมทั้งความรักความผูกพันต่อกันต่อแม่โจ้กลับมาสู่สํานึกอย่างเต็มเปี่ยม พร้อมเสมอที่จะร่วมกันจรรโลงสถาบันและเกื้อกูลเพื่อนร่วมรุ่นและร่วมสถาบันในฐานะที่ผ่านแม่โจ้มาด้วยกัน สปีริตเหล่านี้เป็นที่ยอมรับของพวกเราชาวแม่โจ้ทุกคนรวมทั้งบุคคลในวงนอกด้วย บางครั้งถึงกับมีบางท่านนํา

ไปยกเป็นตัวอย่างในการอบรมผู้เป็นลูกศิษย์หรือเพื่อนร่วมงานว่า  “ขอให้เรารัก สามัคคี และกลมเกลียว อย่างนักเรียนแม่โจ้” นอกจากนี้แล้วพวกเราชาวแม่โจ้มักได้รับคําชมเชยจากผู้ร่วมงานหรือผู้หลักผู้ใหญ่ในงานที่ได้ไปปฏิบัติอยู่เสมอว่า เป็นพวกที่ปฏิบัติงานด้วยความอดทน สมบุกสมบัน ไม่ย่อท้อต่อความยากลําบากในงานที่ปฏิบัติ ซึ่งคุณสมบัติเหล่านี้ได้ถูกถ่ายทอดมาจากครูบาอาจารย์ ในสมัยนั้นที่ได้พยายามฝึกอบรมและสั่งสอนให้พวกเราทุกคนมีนิสัยต่อสู้และอดทน

           
คุณพระช่วงเกษตรศิลปาการ

ข้าพเจ้าเองจึงกล้ากล่าวได้ว่า “แม่โจ้” เป็นสถาบันเดียวที่สอนให้ข้าพเจ้าเป็นนักต่อสู้ ทั้งในด้านส่วนตัวและส่วนรวม จนกระทั่งข้าพเจ้าได้รับความเจริญก้าวหน้าในชีวิตรับราชการเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงไม่มีวันที่จะลืมถึงความหลัง บรรยากาศเก่า ๆ เพื่อนร่วมชั้นหรือร่วมสถาบัน และพระคุณของครูบาอาจารย์เก่า ๆ ซึ่งข้าพเจ้ายังระลึกถึงท่านอยู่เสมอตราบเท่าทุกวันนี้

ที่มา : หนังสือเกษตร-แม่โจ้ ที่ระลึกเนื่องในโอกาสวันคล้ายวันเกิดครบรอบปีที่ 82 ของอาจารย์อำมาตย์โท พระช่วงเกษตรศิลปการ (ช่วง โลจายะ) 20 กรกฎาคม 2524 หน้า 100-101