ลาบนั้นมีต้นกำเนิดมาจากมณฑลยูนนานทางใต้ของประเทศจีน โดยนิยมกินกันมากในอาณาจักรล้านนา ลาว และภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรืออีสาน ที่มาของคำว่าลาบนั้นในความหมายของคำกริยาซึ่งหมายถึงการสับให้ละเอียด ทำให้แตกละเอียด ลาบซึ่งพ้องเสียงกับคำว่าโชคลาภ,ลาภ ดังนั้นลาบหรือการกินลาบจึงเป็นอาหารที่นิยมทำกินกันในโอกาสพิเศษหรืองานเลี้ยงในเทศกาลต่างๆ เช่น งานแต่ง งานขึ้นบ้านใหม่สงกรานต์ หรืองานศพ เป็นต้น คนล้านนามีการทำลาบกินมานาน แต่ไม่ปรากฏบันทึกชัดเจนว่าเริ่มขึ้นเมื่อใด ซึ่งหากจะประเมินตามระยะเวลาที่เริ่มมีเครื่องเทศเข้ามาในภูมิภาคนี้ประเมินได้ประมาณ 300 กว่าปี (สารานุกรมวัฒนธรรมไทย ภาคเหนือ: 2542)
ลาบควาย
Equipment
เขียงไม้
มีด
ทัพพี
กะละมัง
กระทะ
เตาไฟฟ้า
ชามผสม
ชาม
Ingredients
วัตถุดิบหลัก
เนื้อแดง 1 กิโลกรัม
เลือดดิบ 3 ช้อนโต๊ะ
เครื่องใน 200 กรัม
เครื่องปรุง
พริกลาบสำเร็จรูป
ผงชูรส
น้ำปลา
น้ำดีสำเร็จรูป
เครื่องเคียง
เทียนแกลบ (ยี่หร่า)
ผักแพม (ผักแปม ลิ้นงูเห่า)
ยอดลิ้นไม้ (ฝักเพกา เผา)
บ่าแคว้งขม (มะแว้ง)
บ่าแคว้งกุลวา (มะเขือพวง)
ผักคาวตอง (พลูแก พลูคาว ก้านทอง)
หอมด่วน (สะระแหน่)
ผักป้อม (ผักชี)
อัญชัน
กะหล่ำปลี
แตงกวา
ต้นหอม
ผักกาดขาว
ยอดมะกอก
ผักไผ่ (ผักแพว)
ถั่วฝักยาว
ยอดเล็บครุฑ
ยอดแค ดอกแค
มะเขือเปราะ
มะเขือส้ม (มะเขือเทศ)
กระถิน
ดีปลากั้ง
ผักฮ้วน
บะห่อย (มะระขี้นก)
ผักชีฝรั่ง