ส้าผักรวม หรือส้าผัก หรือส้าผักแพระ เป็นการนำผักสดหลายๆ ชนิด มายำรวมกัน เป็นผักที่ได้จากป่าแพระ คือป่าโปร่ง เช่น ดอกครั่ง ดอกคราม ผักขี้ติ้ว ผักปู่ย่า ผ้าไคร้เม็ด ผักมองกอง ยอดส้มป่อย ยอดมะม่วง ยอดมะกอก ผักจ้ำ ปัจจุบันนิยมนำผักกาดต้นอ่อน (ผักกาดหน้อย) มาเป็นส่วนผสมด้วย เนื่องจากหาง่ายในท้องตลาด (ศรีวรรณ จำรัส, สัมภาษณ์, 14 มิถุนายน 2550)
อีกทั้งพฤติกรรมการรับประทานอาหารของชาวไทยวนสมัยก่อนใช้มือในการรับประทานอาหาร ชาวไทยวนไม่นิยมทำแกงบ่อย ส่วนการใช้ช้อนจะใช้ในการรับประทานแกงเท่านั้น โดยส่วนใหญ่จะใช้มือในการรับประทานคู่กับข้าวเหนียว
