ลาบนั้นมีต้นกำเนิดมาจากมณฑลยูนนานทางใต้ของประเทศจีน โดยนิยมกินกันมากในอาณาจักรล้านนา ลาว และภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรืออีสาน ที่มาของคำว่าลาบนั้นในความหมายของคำกริยาซึ่งหมายถึงการสับให้ละเอียด ทำให้แตกละเอียด ลาบซึ่งพ้องเสียงกับคำว่าโชคลาภ,ลาภ ดังนั้นลาบหรือการกินลาบจึงเป็นอาหารที่นิยมทำกินกันในโอกาสพิเศษหรืองานเลี้ยงในเทศกาลต่างๆ เช่น งานแต่ง งานขึ้นบ้านใหม่สงกรานต์ หรืองานศพ เป็นต้น คนล้านนามีการทำลาบกินมานาน แต่ไม่ปรากฏบันทึกชัดเจนว่าเริ่มขึ้นเมื่อใด ซึ่งหากจะประเมินตามระยะเวลาที่เริ่มมีเครื่องเทศเข้ามาในภูมิภาคนี้ประเมินได้ประมาณ 300 กว่าปี (สารานุกรมวัฒนธรรมไทย ภาคเหนือ:…

“ข้าวซอยหนาก” หรือก๋วยเตี๋ยวไทใหญ่ เป็นอาหารที่หาทานได้ยาก แม้จะมีชื่อเรียกว่า “ข้าวซอย” แต่คล้ายก๋วยเตี๋ยวมากกว่า เพราะมีที่เส้นเป็นสีขาว และน้ำซุปค่อนข้างใส เส้นข้าวซอยหนากทำมาจากแป้งข้าวเหนียวและหนากว่าเส้นก๋วยเตี๋ยว จึงมีความเหนียวนุ่มมากกว่าก๋วยเตี๋ยวทั่วไป น้ำซุปมีมะเขือเทศเป็นส่วนผสมหลักจึงมีสีส้ม อีกทั้งพฤติกรรมการรับประทานของชาวไทใหญ่ใช้มือในการรับประทานอาหาร เพื่อเพิ่มความอร่อยมากยิ่งขึ้น แต่ในปัจจุบันใช้ช้อนในการรับประทานมากกว่า

จิ้นซ่ำพริกอาหารประจำถิ่นของชาวไทลื้อ เนื้อหมู นำไปย่างไฟให้สุก แล้วนำมาทุบให้นิ่ม จากนั้นนำมาผัดกับพริกและกระเทียมหอม นำใบมะกรูดที่โรยให้ทั่ว และยกลงพร้อมทาน อีกทั้งพฤติกรรมการรับประทานอาหารสมัยเมื่อก่อนล้อมรับประทานแบบเป็นขันโตก ให้ผู้อาวุโสรับประทานก่อน โดยจะไม่มีจานแบ่ง ช้อนแบ่ง ถ้าหากเป็นน้ำแกงจะใช้ช้อน แต่ถ้าหากเป็นข้าวเหนียวจะใช้มือเป็นส่วนใหญ่

แกงเหมือนไก่ ซึ่งยุคโบราณใช้เนื้อสุนัข ปัจจุบันใช้เนื้อไก่ แต่ยังคงไว้ที่เสน่ห์ความอร่อยจากผักโบราณและเครื่องเทศที่กลมกล่อม แกงเนื้อสัตว์ที่เป็นเมนูยอดนิยมของชาวไทเขิน มีสักษณะคล้ายแกงแคของภาคเหนือเป็นแกงที่ใส่ผักพื้นบ้านหลายชนิด และไส่ผงกะหรี่เพื่อดับกลิ่นคาวเนื้อสัตว์นิยมทานเป็นกับข้าวในอาหารจานหลัก หมายเหตุ : ควรทำความเข้าใจเชิงวัฒนธรรมและความเชื่อว่า การบริโภคเนื้อสุนัขในล้านนามีเฉพาะบางท้องถิ่นเท่านั้น และไม่ได้เป็นที่นิยมแพร่หลายทั่วไป บางแห่งไม่ได้ยอมรับการบริโภคเนื้อสุนัข เพราะเห็นว่าเป็นสัตว์เลี้ยงที่ใกล้ชิดกับคนและจงรักภักดีต่อเจ้าของ โดยทั่วไปคนล้านนาเลี้ยงสุนัขด้วยความรักและเอาใจใส่ประดุจลูกหลานในบ้าน ดังนั้นการบริโภคเนื้อสุนัขจึงเป็นเรื่องที่อ่อนไหวต่อความรู้สึกของผู้คนทั่วไปในล้านนา(ฐานข้อมูลคำเรียกชื่ออาหารล้านนา,2557)

เมนูนี้เป็นเมนูที่มีเฉพาะฤดูหนาวของอาหารกลุ่มชาติพันธุ์ไทยอง แกงฟักเขียว หรือแกงฟักหม่น มีวิธีการแกงคล้ายกับแกงอ่อมเนื้อสัตว์ต่างๆ ที่แตกต่างคือแกงฟักเขียวใส่มะแขว่นโขลกลงไปพร้อมกับเครื่องแกง (ดีกิจ กัณทะกาลังค์, สัมภาษณ์, 20 มิถุนายน 2550) คนสมัยก่อนจะใช้สมโหล (การจุดไฟประกอบอาหาร) ที่มีควันเยอะแต่ในปัจจุบันยกเลิกการใช้ไปแล้ว เนื่องจากควันมีกลิ่นเหม็น จึงหันมาใช้ถ่านแทนในปัจจุบัน โดยพฤติกรรมการรับประทานอาหารกลุ่มชาติพันธุ์ไทยองสมัยก่อนใช้ช้อนสีเขียว ในการรับประทานอาหารจะนำใส่ขันโตกเพื่อคนในครอบครัว สามารถนั่งล้อมรอบรับประทานร่วมกันได้ โดยใน…